simurg

saat,
yangýn göçü
birazdan kýyamet doðacak yaþamýn solduðu yerden
inziva sessizliðinde melekler gözü yaþlý bekletilmekte…




masumiyet,
yazgýsýnda daimi teslimiyet
kanatýrcasýna, kopartýlýrcasýna
diþ geçirilmiþ süt tepelerinde
prematüre günahlar emziriliyor




boðum boðum sokuluyor krallýðýnda akrep
güneþ, kasýklarýndan eritiliyor güne doðamadan
sorgusuzca, tek celsede ýþýðýndan asýlýyor ay
yakamozlar tek tek boðulup sürüklenirken ýslaklýðýnda,
ucubeler can buluyor kum örgülü habitatlarýnda




bilinçaltým,
dramý epik bir senfonide cýzýrtýlý nakarat
dengem,
tepe taklak ve gözü yaþlý sýratý düþlemekte




döl düþmeyen rahmin ironisinde düþük telaþýyým
eteklerime uzanan denizlerimden daðlarý sektirsem de,
önüm,
arkam,
saðým,
solum,
sudan kesilmiþ ganj kurusu

sobelenmek ise,
kýzgýn kum denizlerimde su buðusu




kývamýnda,
nabzýnda tutukluk yapmýþ yarýna bir sigara daha sararak
kýyamýnda,
dünü katlediyorum bugünden feyz alarak




dört yaným,
avlusunda saflarý tutulmayan duada cenaze
pabucu ters giydirilmiþ caddelerde seken adýmým
mahþeri yangýn oluyor baþýmý yasladýðým her omuz
dehlizlerime kol kanat olsa da zümrüd-ü anka,
küllerimde buz mavisi korlar besliyor yalnýzlýðým




göðümde,
mýzraklanan çiçek körlüðünde rengim
þakaðýmda,
sinsice ecelime biriken terim
dilim ki,
faili meçhul masallardaki piç yalnýzlýðý




kýblesinden ah-ý sürgün secdeyim belki,
abdestsiz bir giyotinin son nefesime bahþettiði cellat keskinliðiyim belki de




ve sen,
suyunda ateþ beslediðim
damýttýkça içimde harelenen,
belinden kavradýkça da tenimde parelenen aþk




aklým,
coðrafyanda harebe
kokun,
içimde sendeleyen kurþun
dudaðým,
pasýnda filizlenen su aðrýsý




inancým,
inançsýzlýðýmýn gölgesinde kayýp bir ülke
tütsülenmiþ ruhlarýn çýðlýklarýna inat
küllerimden bize doðmadan hemen önce
avuçlarýmda Tanrý biriktireceðim yangýnlarýma emanet…










ilhanaþýcýaralýkikibinonyedi.