Nokta
Bilsen,
Ben ne dili sürçmüş geceler gördüm senden önce. Anlatmayı değil, yazmayı seçtim o yüzden. Hep bir ağrıyı soludum göğüs kafesimde. Güneşin elleri uzundu, Yağmurun göz yaşları soğuk. Hergün, ince belli bir hikayeyi ezberledim durdum kirpiklerim de. Telafisi yoktu, Hayatın bir penceresinde rüzgar, Diğerinde güz sancısı düşlerim vardı. O yüzden işte, Kekeme cümleler bıraktım yazdığım her satırın ortasına. En çok’ta, senin bıraktığın bir sancının ardından şiirler doğurdum. Noktası yoktu hiç birinin. Virgülü yoktu. Bende sustum... |
GÜNAYDIN