Yýllar önceydi bir gün ayrýldý gökyüzümüz
Ýçimdeki
aþk hala ayný kaldý
sevgilim
Bir kez söyleseydik de kýzarsaydý yüzümüz
Keþkelerim aklýmý serden aldý
sevgilim
Ýnsandýr bu yüreði yanmaya görsün bir kez
Gördüðü herkesi o, sanýp cana zulmeder
Eller yarin adýný anmaya görsün bir kez
Heyecanla çarpan kalp ah kendini kaybeder
Yirmi bir yýl boyunca ben de bekledim durdum
Her eylülde gönlüme yeni bir cemre düþer
sen bilmezsin
sevgilim belki de ben uydurdum
Hacca gidilen kalbe illa bir umre düþer
Uzaktan bakardým ben, o
güzel gözlerine
Adeta hapsolurdum gönüllüce hücreme
Nasýl dikkat ederdim ettiðin sözlerine
Sindirirdim hepsini adeta her katreme
Yine öyle bir gündü ve aylardan ilkbahar
Beyaz bir
papatyayý kulaðýma takmýþtýn
Sus da sakýn demiþtin duymasýn kimse zinhar
Çekinerek öylece etrafýna bakmýþtýn
Verdiðin o
papatya karþýma çýktý bugün
Say
falar arasýnda, kurumuþ hem de solmuþ
Eski
dostlar söyleyip
dünyamý yýktý bugün
Duydum ki sevdiceðim bir oðlun daha olmuþ
Beyaz
melek/26.09.2017