nasýl bir sevda

Söylenecek çok þey varken
Bazen susmak yahut
Çekip gitmek her þeydir.
Ýþte; sessizce ayrýlýyor limandan gemi
Susturamadým bir türlü
Ýçime attým kendimi
Sakin bildiðim yüreðim, nedendir
Sahile vuran dalgalar gibi öfkeli.
Oysa ne çok sevmiþtim seni
Nazýmýn þiirleri(ndeki) gibi…
Kaç gece yataðýmda sessizce düþündüm
Biriktirdiðim anýlarýmý,
Beklentisiz
Avuçlarýmdan boþalýyordu ýslak bir ter
Gözlerimde buðulu bir nem
Bu sevda, bu uzaktan kumanda,
Bu ürperti
Neyleyim” kader”
Ve her aþk son bir kez sarýlmayý hak eder
Vedanýn busesi yapýþkýn ýslak dudaklarda
Lakin
Nefs muhasebesi
Uhut
Ýçimdeki aynanýn aksi
Kâinata sunulan ölümsüzlük þerbeti
Yol
Peygamber
Masum bebeler gibi uyutmak istedim yüreðimi
Ama ben günahsýz bir gemi deðilim
Yüklendim nem varsa
Ayrýlýyorum bu limandan
Sessiz ve vedasýz
Kendi içime yolculuðum
Bilmem kaçýncý kez son kararýmdý
Sade ve tek baþýma
Ýncitmeden sularý
Yormadan baharý
Yarýldým Kýzýldeniz gibi
Tam ortadan ikiye ben.
Kaptýrdým hafif bir rüzgâra ciðerleri dolduran
Nasýl bir sevda masalýna düþtük?
Yürekten vuran
Umarým ki, daðýlýr sisler, bir gün
Aralanýr, karanlýk perde
Belki tarifi de yok, bu sevdanýn
Hele telafisi de yok, hiçbir yerde
Severdim derdin belalýsýný zannýmca evvel
Artýk gömlekler yýrtýlmasýn arkadan
Gömdüm bu sevdayý yüreðime, þimdi deðil
Gönül,
Kayan yýldýzlar gibi, bir gün
Eðer düþersek birbirimizin aklýna
Eylülde, hüzünle kaplanmýþ
5.mevsimde gel…
.....
yusuf erdoðan