Gülþen’i Neyleyim

Ben...
Gülþen’i neyleyim
Her yaným
tiken yakinen bilirim
Gülü anmak,
koklamak, dokunmak isterim

Lakin
bu miskin ve sefil
halimi düþündükçe
nasýl ümitlenirim
Zemheri ye ramak kala hazaný
hüzünle temaþa ederim,
hissettiðim hicraný nasýl ifade edeyim

Musiki...
Ruhi bir terennümdür
Ahengin rikkat
beklediði düðümdür

Kainatýn
her sahnesinde
var olan kudrettir
Ýnsana ufuk kazandýran,
huzur yaþatan,
þuuru artýran deðerdir

Ruhundan,
vicdanýndan bihaber olan,
hesapsýz arzuya kapýlanlar için
nefsi bahanedir

Þayet
insandan bahsediyorsak,
insan her þartta nefsi zaaflara
kapýsýný kapatan irfandýr,
yanýlgý ise gaflettir, zafiyettir

Ne...
Can yansýn
Ne de canana ömür adansýn
Akýl her þartta
hak rýzasýný arasýn
Vicdan hiç sessiz kalmasýn,
ihlasa boyansýn

Nefis
hak ve meþru olan
nimet ve nasibe sadýk kalsýn
Kulunu haktan
uzaklaþtýran her ne varsa
gönüllerde yer almasýn

Hangi hülya
veya emel olursa olsun,
hýrsa, hýnca,
harama kapý aralamasýn
Þayet varlýk bir insan için
hesapsýz olmaya sevk ediyorsa,
kýt, kanat geçinmek þart olsun

Bilmem ki..
Neden içime hep
hüzün doðuyor
Gözlerim
buðulanýyor,
hissiyat figan ediyor
Umutlar
ancak sabýr, edep,
samimiyet ve ihlasla açabiliyor

Bu sýð
ve fakir halim anbean
niçin böyle ümitleniyor,
boyun bükmüyor
Eskiyen
yýllar artýk geri gelmiyor,
kudret çekiliyor, fer tükeniyor,
sükut etmek yüreðimi serinletmiyor

Mustafa Cilasun