Hasretim Kara Toprakmış
Swindon şunun şurası
Kaç adım eder ki burası Gurbet çok ağır geldi canısı Gitti ömrümün burda yarısı. Heybeme yükledim bütün özlemleri Kahır mektupları yazdım geceleri Kan ağladı kalemim ıssızlaştıkça Kavuşmak hayal oldu kördüğüm misali. Anılar da soldu, güz yaprakları gibi Geçti zaman, su gibi akıp gitti Artık sona gelindi, bak ömür bitti Musalla taşında rahat etti beden Benim hasretim kara toprakmış. Halide Köksal 8 Temmuz 2013 |
Her ırmağın bir adı bir tadı vardır
Ama her ırmak eninde sonunda bir denize varır
Denize dökülen ırmağın geride ne adı kalır nede tadı
Bu şiirde bu tadı verdi
Tebrikler