Çöle vuran düş yalnızlığıSensin bana/Sanki kendimden bana adına rastladığım her şiirde biraz sen dökülüyor gözlerimden her şeyi senden ibaret sayıyorum sanrılarım çoğalıyor biriken özlemlerimde birden sandığa doldurduğum sesin geliyor aklıma aklımdan geçenleri okutuyorum yokluğuna yokluğun ki çok uzaklara uğurladığım yağmurlara teslim etmişti kendini dönüşün yine uzadı deyip bulutlara asıyorum sitemlerimi sabırla beklentimi yüksekte tutuyorum yükseklerden yağarak ıslatman için çorak yalnızlığımı gel diyorum usulca bir isyan daha ayaklanmadan içimde kendimden geçip sensiz düşmeyeyim geldiğim yere gel ki gömüleyim içinin mezarlığına haziran/on2/2bin17 suveyda |
tehlikesinden korkar mı? Divan-ı Kebir'den..
Yüreğinize sağlık şairem
sevgilerimle..