Melankoli
Zihninde büyüdükçe, derin izler bıraktı
Aklından atamadı, bunca olan biteni Derleyip topladıkça, mesafesi ıraktı Düşündükçe beyninde, tiftik gibi çiteni O mutlu günlerini, hafızadan kürümez Unutmak istedikçe, mazisinden sürümez Gam yüklü yüreğinde, yaşattıkça çürümez Çıkartmak mümkün değil, anısından yiteni Lâl olan dillerini, zorlasa bıçak açmaz Kara bahtlı kaderse, kovaladıkça kaçmaz Muma dönüşen umut, etrafa ışık saçmaz Hala niye düşünür, hüzünlere iteni Hep bir ümit uğruna, değer mi bunca çile Sus pus iken yüreği, konuşup gelmez dile Kalan ömrünü harcar, tüketip bile bile Dönecek diye bekler, bırakıp da gideni Ateşten gömlek olsa, giydikçe teni yakmaz Dağlasa bedenini, kavrulan yere bakmaz Böyle büyük sevdaya, paslı çiviyi çakmaz Yine sevgiyle anar, ömrü ziyan edeni Nesrin Önem 13 04. 2017 Tekirdağ |
Gönül dostu; Hüzün vardı duygu yüklü dizelerde...
Beğenerek kutlarım...
_____________________Saygılar selamlar..