Kapalı koynun damgalı güller çıkıyor dikensiz ulaşılmaz mı kılınıyorsun böyle peyderpey korkuyorum pervasızca dönüyor bu pervane soğuk,sadece bize yakışıyor gibi rüzgar,görünmüyor hakikat burada adın ve kokun bir çok şeyi anımsatıyor aynı anda seni bekliyorum,ellerim cebimde girift bir sınır boyunda
çok mu küçüğüm bu geniş toprağa su tutmaz çiçekler belki de bundan çıplak ağaçlar eteklerine yapışır kerpiç evler saçı yeni kesilmiş başaklar kaçmasını beceremeyen köy tavuğu gözleriyle karşılayan karabaş ağlamaklı bir traktör oldukça uzakta içimizden boynumda bir buğu gibi ıslak ıslak soluk soluk yaklaşıyorsun etrafımızda dönüyor rüzgar güneşi izler gibi bekliyorum birazdan burada doğacak hakikat
korkuyu beklerken ışıklar mı kapanır hep kim söndürür böyle içimizi yerden seker toz.. üstümüze yapışmadan iner ayak sesleri çoğalıyor heyecanlanıyorum sen değilsin kimse korkutamaz beni bir sürü,bin çehre benzemiyorsun kimseye.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hakikat şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Hakikat şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.