AblamÇocukluk günleri ne çabuk geçti Büyüdük yaşlandık yıl oldu ablam Anamız atamız makbere göçtü Acısı ağıdı zul oldu ablam Bir evde yaşayan tam altı baştık Zor günler yaşadık hepsini aştık Nesiller değişti dünyaya şaştık Yüce dağlar ele yol oldu ablam Ormanlar başkaydı denizler başka Atatürk denince gelirdik aşka O günler geçmese kalsaydı keşke Başımız kahırdan kel oldu ablam Çilekeş yaşadın almadan verdin Varını yoğunu bizlere serdin Sakladın bilmedik gizlendi derdin Yenimiz içinde kol oldu ablam Depremde yıkıldı baba ocağı Orada sıcaktı ana kucağı Dik durdun onardın köşe bucağı Sermayen savruldu yel oldu ablam Ne güzel gençliktik hatırla dünü Türk genci diyeydi dünyada ünü Bal saydık acıyı bilmedik kini Ateşler söndürdük kül oldu ablam Gülmeye çalıştın kaçsa da tadın Sağlığın bozuldu dert değil dedin İlaçlar yetmedi iğneler yedin Kardeşin gurbette del oldu ablam Umuda yolculuk bitmedi daha Çölleri aşmadan görülmez vaha Görecek günler var yazdım bak aha Kul Fikret yoluna sal oldu ablam Mehmet Fikret ÜNALAN |
kardeş her şey demektir...
dost, arkadaş, sırdaş...
anne gidince anne
baba gidince baba...
bir kardeşe sahip olmanın ne demek olduğunu çok güzel ifade etmişsiniz...
kutluyorum
saygı ve selamlar...