Ayizi Kitap

“Yani burada baksana üst üste üst üste. Görsen kimi görürsün bu kattakini, onu da nasıl göreceksin, kapıyı açamazsın bile. Ama gecekonduda kapın zaten açık, kim gelmiş kim gitmiş görürsün. İstemesen bile konuşursun. Burada evlere kapandık, tepeden baykuş gibi bakıyorsun işte… [eskiden] sokakta oturursun, bahçeler vardır orda, hep bahçelerde buluşursun. Hele yaz akşamları çok güzel olurdu, komşu ge..»»

İş makineleri gelecek dedim, geldiler. Ağaçları kesecekler dedim, kestiler. Bizi ezip geçecekler dedim, geçtiler. HES inşaatı üzerinde oturan beş aileyi evlerinden ettiler. Melet gözümüzün önünde kuruyor. Can suyu bırakıcaz dediler, bıraktıkları can suyunu gelip başkaları bir daha tünele soktu, onun da can suyunu bıraktılar. Kefaller öldü. Evvelden Mesudiye’de kuyu ustası çoktu, şimdi kuyuya çekec..»»

Tül perdenin aklığına, koltuğun leke tutmayan kadifesine, Hereke yolluğun saçaklarına tutsak olunabilir. Bir kadın, kocası yıllar önce bir kez şakacıktan boşanmaktan söz ettiği için, bu ihtimalle yaşamaya dayanamayıp günün birinde pat diye boşanmak isteyebilir. Boyalı bir mermi gökyüzünü yırtarsa, o yırtıktan bir gün kaşları bitişik bir çocuk geçip gidebilir. Kaz Dağları’nın eteğinde bir kadın doğ..»»

"Tahmin edilemezi yaşamak aslında hayat.Yaşadığımız, bir illüzyon sadece.Sihirbaz, herhangi bir anda çıkar sahneye. Siz şaşırıp kalmışken hayat arsızca akar ve zaman dolduğunda da sihir biter." Reyhan Saygın’ın romanı yanı başımızdaki kadınların hikâyelerinden oluşuyor. Genç-yaşlı, eğitimli-eğitimsiz, aşık-evli, zengin-fakir, sağlıklı-hasta... ama hepsi kadın. Kimi zaman hayatları kesişiyor, ki..»»

Sevgiliyi terk etmekten de bir ofise sıkışıp kalmaktan da çocukluk korkularından, karşılıksız aşklardan ya da ölümden de söz etse, bir ses geziniyor bu hikâyelerin içinde: hınzır bir kız çocuğu sesi. “Bir kız vardı ofiste, oraya ofis diyen bir ben kalmıştım, herkes için orası “şirket"ti, evren demeye dilleri varmazdı. Arı kovanına el sokmak istemediğimden sesimi çıkarmazdım. Hey! Aklınızı mı kaçır..»»

''Kadın bakış açısı olmaksızın yaşamdaki gerçekliğin kavranması eksik kalır (...) Anlatıyı kurma aşamasında öykü kişilerini gerçeğe çok yakın bir zeminde sunmayı, sıradan kadınların günlük yaşamdaki yok sayılan, görmezden gelinen deneyimlerini -kadın kimliğinin yapıtaşlarını oluşturduğundan- görünür kılmayı önemsemiştim.'' diyor Tülin Tankut 1980'lerde, feminizmin Türkiye'de henüz yaygınlaşmadığı ..»»

''Ne malum?'' diyor Ayşe B. Kaban. Özenle kurulan hayatların, düzenlerin; yapılıp yapıştırılan, yakıştırılan kimliklerin darmadağın olduğu anlara doğru götürüyor bizi; bir yandan dağılırken bir yandan da toparlandığı, bambaşka yollara saptığı, hizalara girdiği süreçleri anlatıyor. Bir de çok acı çekenleri, kaybolmuşları... Sevgiyle ve incelikle. ''... Okul mokul yok, dedi. Spor bitti, dedi. Düz..»»

“Nihayet çıkardı trençkotu üzerimden, atıverdi yere, atıverdi yeni yıkadığım… Hani acelemiz yoktu? Biraz sohbet etseydik iyi olurdu, bacaklarım böyle kaskatı kesilmezdi en azından. Kaldırdı beni taşımaya başladı, bir de bir şeyler söylüyor, ama anlamak zor. Bense yukarıdan bakıyorum sanki kendimize, hiç de zarif gelmiyor bu taşınma hali. Odası da amma uzaktaymış. Kapısı açık Allah’tan. Atıveriyor ..»»

“Aceleyle çantayı karıştırıp cüzdanı buluyorum, uzatırken üzerinde bir yazı olduğunu fark edip geri çekiyorum. Resepsiyondaki görevlinin eli havada kalıyor. Beyaz zemin üzerine kırmızı, büyük puntolarla Evlilik Öldürür yazıyor. Gözlerime inanamadan bir kez daha okuyorum. Daha önce nasıl fark etmemiş olabilirim ki bu yazıyı? Nikaha kadar geri sarıyorum, nikah memuru bizi karı koca ilan edip evlilik..»»