Tanıtım Yazısı
Güneydoğuda gözlerini, parmaklarını yani gençliğini ve yarınlarını kaybetmiş bir askerin yaşama dört elle sarılışının herkese örnek olacak hikâyesi.
Tarih 29 Temmuz 1993, bir Türk askeri için artık bütün hayatı, rayından çıkan bir tren gibi yön değiştirmiş. Daha önce yüzlerini bile görmediği iç düşmalar gözlerini almışlar, acımadan. Peki, “Dünyaya bir kez daha gelsem, yine asker olur ve aynı şekilde gözlerimi bu uğurda feda ederim” diyecek kadar cesur olan bu asker için hayat bundan sonra nasıl devam edecek ...?
Okuyucular, Hasankeyf’ten Siirt’in dağlarına, oradan Gabara, hatta Kandil’e uzanan, mayınlar arasında geçen kısa yaşam öykülerine de rastlayacaklar.
Peki, bu vatanı koruma için kolu bacağı kopan, yaşamın henüz ilk adımında görmeyen gözlerle yaşamaya çalışanlara ne diyeceğiz? Onlara nasıl kucak açacağız? Onların yüreklerini genç yaşta kaplayan hüznün yerine nasıl olup da sevinci, yaşamanın zevkli yanlarını koyacağız? sorularıyla okuyucuyu düşünmeye iten bir yaşamöyküsü.
Bu kitap sadece bir gazinin anıları değil; onların nasıl kollarının, bacaklarının mayın tarlalarında kaldığını, göz yitirmenin ne olduğunu anlatmak için yazılmış bir anılar demeti aynı zamanda.
Hüseyin Özlük
23 Nisan 1969 yılında Kırıkkale’de doğdu. İlk ve ortaokulu Kırıkkale Mustafa Necati Ortaokulu’nda, liseyi İstanbul Kadir Has Lisesi’nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda iki aylık müzik eğitiminden sonra askerlik mesleğini seçti. 1990 yılında Jandarma Genel Komutanlığı’nın açmış olduğu sınavı kazanarak dokuz ay eğitim alacağı Uzman Jandarma Çavuş Okulu’na başladı. 1991 yılında ilk tayin yeri olan Şırnak’a gitti. Burada iki yıl görev yaptı. 29 Temmuz 1993 tarihinde Şırnak Beytüşşebap kırsalında girdiği çatışmada mayın patlaması sonucu yaralanarak malulen emekli oldu.
Tarih 29 Temmuz 1993, bir Türk askeri için artık bütün hayatı, rayından çıkan bir tren gibi yön değiştirmiş. Daha önce yüzlerini bile görmediği iç düşmalar gözlerini almışlar, acımadan. Peki, “Dünyaya bir kez daha gelsem, yine asker olur ve aynı şekilde gözlerimi bu uğurda feda ederim” diyecek kadar cesur olan bu asker için hayat bundan sonra nasıl devam edecek ...?
Okuyucular, Hasankeyf’ten Siirt’in dağlarına, oradan Gabara, hatta Kandil’e uzanan, mayınlar arasında geçen kısa yaşam öykülerine de rastlayacaklar.
Peki, bu vatanı koruma için kolu bacağı kopan, yaşamın henüz ilk adımında görmeyen gözlerle yaşamaya çalışanlara ne diyeceğiz? Onlara nasıl kucak açacağız? Onların yüreklerini genç yaşta kaplayan hüznün yerine nasıl olup da sevinci, yaşamanın zevkli yanlarını koyacağız? sorularıyla okuyucuyu düşünmeye iten bir yaşamöyküsü.
Bu kitap sadece bir gazinin anıları değil; onların nasıl kollarının, bacaklarının mayın tarlalarında kaldığını, göz yitirmenin ne olduğunu anlatmak için yazılmış bir anılar demeti aynı zamanda.
Hüseyin Özlük
23 Nisan 1969 yılında Kırıkkale’de doğdu. İlk ve ortaokulu Kırıkkale Mustafa Necati Ortaokulu’nda, liseyi İstanbul Kadir Has Lisesi’nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nda iki aylık müzik eğitiminden sonra askerlik mesleğini seçti. 1990 yılında Jandarma Genel Komutanlığı’nın açmış olduğu sınavı kazanarak dokuz ay eğitim alacağı Uzman Jandarma Çavuş Okulu’na başladı. 1991 yılında ilk tayin yeri olan Şırnak’a gitti. Burada iki yıl görev yaptı. 29 Temmuz 1993 tarihinde Şırnak Beytüşşebap kırsalında girdiği çatışmada mayın patlaması sonucu yaralanarak malulen emekli oldu.
daha fazla
Yazar: Hüseyin Özlük
Yayınevi: Bilgi Yayınevi
ISBN: 9789752202535
Sayfa: 264s.
Boyut: 13,5x19,5 cm
Kapak:
Tarih: 2000
Kağıt Tipi:
İncelemeler ve Yorumlar
13,5x19,5 cm kitabı hakkında sen ne düşünüyorsun?