Türk edebiyatının büyük kaybı

Nezihe Meriç 1925’de Gemlik’te doğdu, babasının görevi dolayısıyla çocukluğunu Anadolu’nun değişik illerinde geçirdi. 1943’de Eskişehir Lisesi’nden mezun olan Nezihe Meriç, İstanbul Üniversitesi’nin Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı ile Felsefe bölümlerine devam etti, ancak öğrenimini tamamlamadan okuldan ayrıldı.

Öğrenim süresinde Verda Ün ile piyano çalışan Nezihe Meriç, uzun süre Heybeliada İlkokulu’nda müzik öğretmenliği yaptı (1946-56). 1956’da Salim Şengil ile evlenen Meriç, eşinin kurucusu olduğu Dost Yayınları’nın ve Dost Dergisi’nin yönetiminde görev aldı.

Nezihe Meriç’in ilk yazısı olan “Ümit” İstanbul Dergisi’nde (1945), ilk öyküsü “Bir Şey” ise Seçilmiş Hikayeler Dergisi’nde yayımlandı. Meriç, Korsan Çıkmazı ile 1962 TDK Roman Ödülü’nü, Bir Kara Derin Kuyu ile 1990 Sait Faik Hikaye Armağanı’nı ve Yandırma ile 1998 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü’nü aldı.

Nezihe Meriç’in yapıtlarından bazıları şöyle:

Öykü; Bozbulanık, Topal Koşma, Menekşeli Bilinç, Dumanaltı, Bir Kara Derin Kuyu, Yandırma. Roman; Korsan Çıkmazı, Boşlukta Mavi. Oyun; Sular Aydınlanıyordu, Sevdican, Çın Sabahta. Çocuk kitabı; Alagün Çocukları, Küçük Bir Kız Tanıyorum Altı Yaşında, Küçük Bir Kız Tanıyorum Yedi Yaşında, Küçük Bir Kız Tanıyorum Sekiz Yaşında, Küçük Bir Kız Tanıyorum Dokuz Yaşında, Küçük Bir Kız Tanıyorum On Yaşında, Küçük Bir Kız Tanıyorum On Bir Yaşında , Küçük Bir Kız Tanıyorum On İki Yaşında, Ahmet Adında Bir Çocuk, Dur Dünya Çocukları Bekle.

Meriç’in Alacaceren, Çavlanın İçinde Sessizce, Çisenti, Gülün İçinde Bülbül Sesi Var, Korsan Çıkmazı, Yandırma kitapları da bulunuyor. Meriç’in oyunları Yapı Kredi Yayınlarından toplu olarak da yayımlandı.