Bir şiir burcu Şükrü Erbaş

Türkçe her zaman romandan daha yatkındır şiire. Söz dizimi ve beynin dili kullanışı da, uyaklı bir üslup oluşturmaya çok uygundur. Adeta atalarımız Türkçe’yi şiir sevelim diye yaratmış... Yunus Emre’den Fuzuli ile Şeyh Galib’e, Tevik Fikret’ten Mehmet Akif Ersoy’a, Orhan Veli’den Oktay Rifat’a, Nazım Hikmet’ten, Necip Fazıl Kısakürek’e, Cemal Süreyya’dan Ahmed Arif’e, Sezai Karakoç’tan İsmet Özel’e, Lale Müldür’den Gülten Akın’a, Turgut Uyar’dan Can Yücel’e, Haydar Ergülen’e, Attila İlhan’a... Listede kimi seçip, "Okuyun bu şairimizin tüm yapıtlarını" diye seçsem haksızlık etmiş olmam. Eğer Şükrü Erbaş’tan söz edeceksek de, hakkını bir tamam teslim etmek gerekir... 1953 doğumlu şair ve denemecimiz, aynı zamanda bir şiir burcunun adı sayılır...

Türk edebiyatının yaşayan en büyük şairlerinden olduğu için aynı zamanda tarihi bir tanıklık Şükrü Erbaş’ın yazdıklarını okumak. Şiirlerinin dokusu, hayatın Türkiye’deki tüm yaşananlara açık etkilenişiyle örülüdür. Bunu da bir röportajında, "Hayat kadardan da çok çelişkiler üzerine kurulu. Ona zenginliğini veren de (bize acı verse de zaman zaman) bu çelişkiler, bu diyalektik, bu sonsuzluktur. Bizi hem büyütür, hem ezer, eksiğimizi yüzümüze çarpar, öğrenme-yaşama-sevme arzumuzun önünü açar, sonra da bir gün o sonsuzluğa gömer..." diyor. Erbaş şiirleri, bu çabanın ürünüdür. Doğaldır; söz dizimi de, anlam bütünlüğü de şairin olmayan bir kadına duyduğu aşkın müthiş anlatısı değildir.

GEÇMİŞTEN BESLENİP KENDİ ÖZÜNÜ BULAN ŞAİR

Şiirini hayattan damıtan Erbaş’ın tuttuğu edebi yol, elbette yukarıdaki listedeki şairlerin menziline varıyor. Ama Şükrü Erbaş’ın şiiri için, tüm o şairlerin dilinin kaynadığı kazandan, onların özleriyle beslenip, kendi tadını bulmuş en demli şiirlerin şairi diye yazmak ukala cesareti de sayılmaz. Edebiyatı değerli kılan, kendinden öncekilerden beslenip, onların özünü inkâr etmeden yeni bir yol bulmak değil mi okura ulaşmak için? Şükrü Erbaş, şiirleriyle daima bu çabanın en önemli temsilcisi olmuş; bu ülkede yalnızlık, aldanma ve sevilmemenin en ağlamaksız, en dik durmaya değil en kendince durmaya çabalayan, en içten ve dokunaklı dizelerine hayat vermiş. Erbaş’ın şiirlerindeki o sayılı duyarlılık ise, şiirin gerçek edebiyatla yapıldığında ne duru bir sedası olduğunu anlatan en mütevazı çaba olarak duruyor. Kırmız Kedi Yayınları, Şükrü Erbaş’ın toplu şiirlerini ve denemelerini yayımladı. Bu külliyat, usta var oldukça artacak hacmiyle şiirimizin güneşlerinden sayılır...

KOŞARADIM

Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim

Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak

Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak

Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu;

Toprağı rüzgârı denizi göğü

O her zaman bir insanla anlamlı

Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı

Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların

Ve ucuz korkuların kör kuyularına

Daraldıkça daraldı dünyaya açılan pencereniz.

Fırlayıp ilk ışıklarıyla günün dağınık yataklardan

Koşaradım gidiyorsunuz işinize değişmeyen yollardan

Kurulmuş saatler gibi günboyu çalışıp tekdüze

Uzayan gölgelerle koşaradım dönüyorsunuz evinize.

Ne kadar uzaksa bir felaket sizden o kadar mutlusunuz

Unuttunuz başkalarının acısını duymayı

Küçük çıkarların büyük kurnazları

Alışverişe döndü tüm ilişkileriniz, hesaplı, planlı

Sevgileriniz ayaküstü, ilgileriniz koşaradım

Unuttunuz konuşmayı kendinizi vererek

Düşünmeden bir başka şeyi, içten yalın dürüst

Dışa vurmayı duygularınızı

Unuttunuz, neydi bir ince söze yakışan en güzel davranış.

Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim

-Ki bu en büyük kötülüktür size-

Yıkanmıyor bir kez olsun yüreğiniz yağmurlarla

Denizler boşuna devinip duruyor bir çarşaf gibi

Gerip ufkunuza mavisini, çiçekler her bahar

Uyanışın türküsünü söylüyor da görmüyorsunuz.

Sizin adınıza dünyanın pek çok yerinde

İnsanlar dövüşüyor ellerinde yürekleri birer ülke

Anlamıyorsunuz inançlarını bir kez düşünmüyorsunuz.

Ömrünüzü güzelleştirecek bir şey almadan hayattan

Bir şeyler bırakmadan ardınızda gelecek adına

Koşaradım tükeniyorsunuz insan kardeşlerim

Koşaradım

Duymadan bir gün olsun dünyayı iliklerinizde..